In huize Brighter Hell weet je zo wanneer het tijd wordt op te krassen. Schalt The Wake van IQ door de kamer dan is dat een niet zo stille hint om eens huiswaarts te keren. En dat wil je dan eigenlijk ook wel. De zang van Peter Nicholls op die plaat uit 1985 gaat namelijk door merg en been. Toch is The Wake zeker geen beroerde plaat, maar wel heel erg ehhhh 1985! IQ heeft sowieso een broertje dood aan slechte platen maken. Dat blijkt op Dark Matter maar weer eens overduidelijk. In opener “Sacred Sound” speelt IQ gelijk haar beste kaarten uit. “Sacred Sound” heeft namelijk alles in zich wat IQ altijd al leuk maakte. Toch klinkt het – zeker voor neo-prog – fris, met een verrassend orgel in het midden van het nummer. De drie korte ‘tussennummers’ die volgen zijn divers. Rustig in “Red Dust Shadow”, gedreven in “You Never Will” en Floyd-esk in “Born Briljant” (wie riep daar “Welcome To The Machine”?). En dan volgt nog toetje “Harvest of Souls”. Zonder twijfel IQ’s beste epos – ik krijg het woord bijna niet uit mijn toetsenbord geramd – ooit. Wel een zwaar toetje overigens met zijn 24 minuten. Er rust wel een hele zware Genesis-stempel (Supper’s Ready!) op, maar het is zo’n dijk van een nummer dat dit niet stoort. Wellicht een weinig nieuws onder de zon, maar in het geval van IQ boeit dat niet. IQ blijft IQ en IQ blijft goed.
File: IQ – Dark Matter
File Under: Neo-prog Galore
File Audio: [Born Briljant]