I’ve seen the future of countrymusic, and she’s called Loretta Lynn, grapte iemand na het horen van Van Lear Rose, Loretta Lynn’s 60ste (schat ik) LP. Al vraag je een dame niet naar haar leeftijd, ik heb toch even gezocht. 1935 vond ik als geboortejaar en dan is de conclusie snel gemaakt. Country heeft niet lang meer te leven. Tot die tijd is het prima vertoeven met deze plaat, waar Jack White (ja, die) een meer dan zwaar stempel op gedrukt heeft. De rol van Jack White lijkt op die van Rick Rubin bij het heropstarten van de carriere van Johnny Cash. De mannelijke White Stripe doet evenwel meer dan baard Rubin: Jack zingt een duet met Loretta Lynn, het heftig rockende Portland Oregan en geeft de plaat een sound mee die onmiskenbaar des White Stripes is. Tel daarbij op de gitaarriffs die meer aan kale blues of primitieve rock doen denken, dan aan de soms iets te stijlvolle country waar Loretta Lynn naam mee heeft gemaakt, en je kunt ongeveer uittekenen hoe die laatste paar jaar van de country er uit gaan zien. Het worden fijne jaren.
File: Loretta Lynn – Van Lear Rose
File Under: Jack White sub Loretta Lynn