Goed, dit wordt dus een saai en voorspelbaar verhaal. Ga maar na: twee jaar na het uitbrengen van Century Child is hier dan het album Once. Once ligt duidelijk in het verlengde van z’n voorganger. Once is een nog beter in elkaar zittend, strak geproduceerd album, waar de beukers afgewisseld worden met de nodige rustpunten en experimentele nummers. Ik zei het toch: een saai en voorspelbaar verhaal! Maar toch: is het dan niet te saai en/of een herhalingsoefening? Nee, zeker niet. Prinses Tarja gebruikt haar stem weer op nieuwe manieren (blijkbaar net bijgeleerd op school?) en de composities zijn beter dan ooit tevoren. Ja natuurlijk, de orkesten, koren en klassieke invloeden zijn veelvuldig aanwezig op dit album (tegenwoordig kan een album in dit genre niet zonder) al overspoelen ze de kenmerkende Nightwish sound gelukkig niet. Neem nu “Creek Mary’s Blood”, nummertje van ruim 8 minuten, waar gebruik wordt gemaakt van het indianentaaltje van de Lakota Sioux of “Kuolema Tekee Taiteilijan” waar ze weer eens teruggrijpen op hun eigen moedertaal, het Fins. Onverstaanbaar, maar wel mooi. Once is een meer dan waardige opvolger van Century Child. Helaas, hun concert in het najaar is al weer lang en breed uitverkocht (ruim een half jaar van tevoren). Anders had ik deze nummers toch graag live gehoord.
File: Nightwish – Once
File Under: Symphonische goth metal
Jaja,…
Gedaan met Tarja in Nightwish