In een wedstrijdje ‘The Hardest Working Man in Showbiz’ gooit hij hoge ogen en in de wedstrijd ‘The Hardest Working man in Sympho’ is het alleen maar een wedstrijdje met Mike Portnoy. Waarbij Roine Stolt een demarrage inzet, want het nieuwe album van The Tangent (met o.a. Andy Tillison van Parallel or 90 Degrees) moet dit jaar nog komen en er ligt inmiddels alweer een nieuwe Flower Kings. De tour waarmee de release van de DVD Meet the Flower Kings gevierd werd, was nog niet voorbij in oktober 2003 of Roine dook met zijn maten opnieuw de studio in om de opvolger van Unfold The Future op te nemen. Voor de verandering is het weer eens een enkele cd, niet dat ik dat erg vind want de dubbel cd’s vind ik wat lastiger te behappen, en The Kings kiezen een aanpak vergelijkbaar met Space Revolver. Het jazz uitstapje van Unfold The Future was van korte duur en dit keer hebben de heren een meer theatrale en klassieke kant gekozen. En dat staat ze toch beter, want Adam and Eve is een prachtige plaat geworden waarbij de instrumentale partijen vooral in het dienst staan van de nummers. En ook veel nummers, want er is veel aandacht besteed aan wat kortere nummers. Al klokken er nog steeds twee op bijna 20 minuten. De band is wederom in grootse vorm en heeft er met Daniel Gildenlöw (Pain of Salvation) nu een vast band lid bij. En Daniel laat meteen goed van zich horen en tilt een nummer als “A Vampire’s View” naar een hoger plan en die meneer die meezingt op Starlight Man is niet Jon Anderson, maar Gildenlöw. Waarmee al te gemakkelijk de “obvious” Yes vergelijking te maken zou zijn. Maar met Adam and Eve zijn The Flower Kings toch een stapje verder. Want hoewel klassiek ademt de band nog maar één invloed uit: The Flower Kings. En dat staat als een huis. Ze zouden alleen eens bij Yes moeten gaan buurten over hoe je hoezen ontwerpt….
mij=Inside Out / Suburban