Ik geef het je te doen. Eerst maak je een plaat die Yankee Hotel Foxtrot heet en algemeen erkend wordt als een heus juweel. Vervolgens moet je, je bent artiest of niet, de studio in en moet je een nieuwe plaat maken. Want zo gaan die dingen. En dus maak je een plaat die je A Ghost Is Born noemt. Je kunt bij die titel een hoop dingen bedenken. Gaat de plaat over het afkicken van Jeff Tweedy? Vertelt de titel al dat we van deze plaat geen wonderen moeten verwachten? Of spookten er teveel spoken door hun hoofd om met een betere titel aan te komen? Ik weet het niet, wat ik wel weet is dat ik deze plaat minstens net zo mooi vind als YHF. Wacht even, zeg ik minstens? Ik bedoel: ik vind hem mooier. Misschien minder verrassend, maar wel leuker. Uitgebalanceerder is een kutwoord om aan een plaat mee te geven, maar het is wel zo. Ondanks alle effecten, al het gedraai aan allerlei knopjes en belachelijke hoeveelheid feedback die de heren af en toe aan hun liedjes meegeven, het is een wonderschone plaat. Wonderschone plaat dus? Ja. Hele mooie plaat. Geen opmerkingen? Jawel. Waar slaat het einde van het nummer “Less Then You Think” op? Een krappe drie minuten duurt het liedje en dan volgt er een minuut of twaalf kloteherrie. Noise. Oh, echt waar? Ja! Het irriteert, dat liedje, maar misschien is dat ook wel de reden waarom de afsluiter van het album dan weer zo mooi klinkt. Oh, hoe klinkt dat dan? Ga dat zelf maar luisteren.
File: Wilco – A Ghost Is Born
File Under: Waarom leest u deze recensie eigenlijk? Luisteren moet u!
File Audio: [boelveelzut]
Toch blijft Being There de mooiste plaat die ze tot nu toe hebben gemaakt. Waarom noemt u die niet Storm?
Omdat ome Storm deze recensie niet schreef misschien, maar de man met de handtekening van Jeff Tweedy op zijn cd.