Zien op Lowlands (pt. 4)?
“A Pearl Necklace for Her Majesty”, het lijkt alsof de heren van Colour of Fire het beste voor hebben met de Britse Queen maar schijn bedriegt. Deze ‘paarlen ketting’ blijkt uit een heel ander materiaal te bestaan dan het bekende sieraad. De precieze invulling laat ik aan uw eigen creativiteit over. Alleen al deze dubbelzinnige titel zegt een hoop over de aanpak van Colour of Fire. Als een wolf in schaapskleren houden ze ons aan de plaat gekluisterd met veelal zeer lieve liedjes die ingepakt zijn in een venijnig en giftig hoesje. De vergelijkingen met alle mogelijke emo-bands zijn logisch en vooral de tour met Placebo heeft duidelijk zijn sporen achter gelaten. Misschien dat daardoor het feest der herkenning zo sterk is en je soms precies kunt raden wie model heeft gestaan voor een bepaalde passage. Dit gebrek aan een echte eigen identiteit doet toch helemaal niets af aan het feit dat de plaat vol staat met zeer knappe liedjes die al meteen bij de eerste draaibeurt de oren strelen. Qua hype en muziekstijl worden ze in Engeland alsmaar vergeleken met het zwaar overgewaardeerde The Vines terwijl wij maar hopen dat hun optreden op Lowlands straks het tegendeel zal bewijzen. Het schijnt live een hele belevenis te zijn dus de verwachtingen zijn zeer hooggespannen en ondertussen hebben ze mij nog maar weer eens aangetoond dat een goede band niet altijd hoeft uit te blinken in originaliteit. Dit is geen groeibriljant maar een kant en klare parel.