Ik zat in 2002 eens over de site van Rockpalast te surfen, toen mijn oog op een poll viel. De Rockpalast liefhebbers zagen in 2002 graag Sportfreunde Stiller op Bizarre spelen. De vermeende populariteit van de band in Duitsland, samen met de intrigerende naam deed mij een zoektochtje langs de diverse internetkanalen doen. De populariteit van de Stillers kon ik vervolgens volledig onderschrijven. Leuke Duitstalige gitaarrock met veel elektronisch gepiel en grappige teksten. Die Gute Seite, uit 2002, haalde dan ook mijn jaarlijstje. Echter, ondanks dat Die Gute Seite een goede plaat is, twijfelde ik wat aan de houdbaarheid van de Stillers. Want het leek wel een beetje een gimmick allemaal en dat zou best eens kunnen gaan vervelen. Maar hoe dom kon ik zijn in deze kwestie? De Stillers hadden zich immers met die Gute Seite toch al bewezen. En Burli toont opnieuw aan dat het hier niet om een eendagsvlieg gaat. Want Burli is leuker, gevarieerder en beter dan Die Gute Seite! Nog beter? Inderdaad! Nog beter! Geniale teksten (“andere mutter haben auch schöne töchter/doch es gibt nur eine die ich will/für die töchter der andere mütter/fehlt mir das gefühl”). Punkie coupletjes en schlager refreinen in één nummer, (semi)ballads en de typische Stiller nummertjes. Om u wat handvatten te geven: een combinatie tussen de gitaren en teksten van Tocotronic en de bliepjes van The Notwist. Daarmee bewijst Sportfreunde Stiller wederom dat ze tot de top van de Duitse muziek momenteel horen. En nu als de wiederweerga single “Ich Roque” in Nederland uitbrengen en komen optreden. Zodat du und ich eindelijk eens “an die gute seite” kunnen gaan staan met Burli…
File: Sportfreunde Stiller – Burli
File Under: Affengeil PS: Mocht u na het beluisteren van de cd net als ik de onbedwingbare neiging krijgen om op een gitaar mee te gaan rammen met Sportfreunde Stiller, dan maken de heren het u gemakkelijk. Het is de eerste cd, die ik ken, waarbij naast de teksten ook de akkoordenschema’s zijn opgenomen in het cd-boekje…