Het kost me nogal wat moeite om over dit schijfje iets op papier te zetten. Ik ben verre van geïnspireerd door de band Marine. Ik kende de band alleen van naam en dat ze bestaan uit leden van Promise Ring en Dismemberment Plan. Het was leuk geweest als ze ook wat kracht en energie van deze bands hadden meegenomen naar dit project. Maar helaas zijn ze hun jeugdigheid helemaal kwijt en klinkt Glass Floor wel erg volwassen, lees: erg saai. Het is een beetje een flauw aftreksel van Badly Drawn Boy. Er staan nog wel een paar catchy nummers op die het mierzoete bouncy popgeluid van Promise Ring laten doorklinken. Liedjes als “Sleep Around” en “Adios”, maar de blazers op die laatste zijn toch wel erg cheesy. Verder veel akoestische sombere songs. Deze nummers zijn opvallend slordig gearrangeerd en klinken echt als slaapliedjes. Zowel muzikaal als qua tekstinhoud. En ja dan heb je nog Von Bohlen’s stem. Je hebt vals en je hebt vals, maar hij zit echt tegen de pijngrens aan. De nummers zijn gewoon veel te hoog voor zijn bereik. Waarom ze daar nou voor gekozen hebben is mij een raadsel. En tja als het nu gemaskeerd werd door fantastische songwriting en goede melodieën, maar helaas is dat niet het geval en dus geen pretje om naar te luisteren. Het klinkt geforceerd, alsof ze hun oude imago en stijl zo graag kwijt willen en nu zichzelf dwingen om een degelijk songwriter album af te leveren. De spontaniteit is ver te zoeken en dit is erg jammer.
File: Maritime – Glass Floor
File Under: Zoutloze hap