Dit dubbel-album Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus is gewoon te goed om afgerafeld te worden in een paar regeltjes. Met veel tempowisselingen en hier en daar achtergrondkoortjes à la Cohen liggen de nieuwste geesteskinderen van Nick Cave erg goed in het gehoor. Muzikaal is er veel afwisseling en, zeker vergeleken met het laatste album Nocturama, waarop weinig songs echt boven het gemiddelde uitkwamen, lijkt het wel of er voorzichtig een zonnetje door de wolken is gaan schijnen in Caveland. Veel van de vorige albums hadden wel een soort van thema: verlies van dierbare dingen (Boatman’s Call), religieuze twijfels (No more shall we part) etc. Dat thema drukt vaak een stempel op de beleving van de hele plaat, waardoor de aandacht wat te snel verslapt. Bij deze laatste 2CD is dat niet sterk aanwezig. Waarom eigenlijk een dubbelalbum deze keer? Inspiratie genoeg na het wat futloze vorige album blijkbaar… Abattoir Blues is wat ruiger en harder, terwijl The Lyre of Orpheus meer ingetogener en rustiger overkomt. Van de songteksten uit gezien is er deze keer minder ellende te verwerken (ondanks associaties die je bij de titel “Abattoir Blues” krijgt), zeker voor wie ooit Cave’s roman And the Ass saw the Angel, probeerde te lezen. Ome Nick heeft er namelijk een handje van om zwaar op de hand en vooral groezelig over te komen. Melancholie is echter nog volop aanwezig. De songs op AB zijn vrij energiek en scherp met “Nature Boy” (in ieder geval het thema gejat van Nat King Cole), “Get Ready for Love” en “Messiah Ward”. TLoO leent zich weer meer voor een avond met een goed glas whisky, met “O Children” inclusief gospelkoortje. De mythe van Orpheus en Euridice wordt gemoderniseerd in “The Lyre of Orpheus”. Overigens is dit de eerste keer dat Blixa Bargeld (Einstuerzende Neubauten) niet meedoet, die concentreert zich op zijn eigen projektjes.
mij=Mute / EMI
Ondanks het feit dat deze “recensie” veelbelovend lijkt te beginnen, weet de auteur van deze tekst m.i. niet waarover het gaat in het uitzonderlijke geval Cave. Opnieuw beluisteren zou ik zeggen, en deze keer misschien wat opzoekingswerk verrichten alvorens je mening tot te vertrouwen aan het papier.
Ach Lien, natuurlijk weet iedereen het zelf het beste. Zou je iets specifieker kunnen zijn? Natuurlijk is Cave een held. Is dat het?