Justin Vollmar bracht zijn vorige cd uit onder de naam Justin Vollmar. Dat is niet raar, zo heet hij immers. Maar bij zijn nieuwe en tweede cd 13 or so people who need chances kiest hij er voor om de zes letters van zijn voornaam maar te schrappen. In zijn muziek is hij nog rigoureuzer geweest met schrappen. 13 or so people who need chances is is kaal. Heel erg kaal. Ik krijg bijna het idee dat iemand stiekem Justin Vollmar heeft opgenomen terwijl hij een beetje op zijn gitaar liep te tokkelen midden in de nacht. Alles moet zachtjes gebeuren, want anders worden de buren wakker. En die buren zullen wel niet houden van zijn liedjes, geent op jaren zestig folk. Af en toe speelt Justin Vollmar ook nog een beetje op zijn mondharmonica. Het is maar een klein half uurtje dat hij speelt voor het slapen gaan, maar hij wordt er lekker rustig van. Als je heel goed luistert kun je horen dat het winderig was die nacht. De frisse bries in “Widow” geeft je koude rillingen. Je kunt door de mondharmonica Dylan noemen, maar Justin Vollmar heeft lang niet zo’n nasaal geluid als ome Bob. Dan is een vergelijking met Nick Drake sneller gemaakt, maar die is dan weer een stuk stemvaster. Na een klein half uurtje spelen besluit Justin Vollmar toch nog maar een beetje de buren te pesten en haalt het klokkenspel van binnen. Vervolgens rap onder de wol, want hij weet: over een paar uur nemen de buren revanche.
File: Vollmar – 13 or so people who need chances
File Under: Fijn half uurtje voor jezelf
File Audio: [Lover, Won’t You Bring Those Berries]