Ik kende deze Asrai, bestaande uit drie dames en twee heren, voor het verschijnen van Touch In The Dark nog niet, ook al bestaan ze reeds sinds 1988! Het hoesje lokt al direct duidelijke associaties met ‘gothic’ op: cathedraal, rozen, engel, als ook de kleding van de bandleden op de foto op de achterzijde. Mijn eerste gedachte bij het luisteren naar hun eerste echte cd gaat een beetje richting Lacuna Coil, maar dan wat zwaarder. En ook hoor ik er wel raakvlakken in met bijvoorbeeld een band als Faith And The Muse, maar dan wat donkerder. Je zult geen typische, hedendaagse, goth metal zaken zaken terugvinden op Touch In The Dark. Geen orkesten, geen koren en ook geen grunters. Om tot hun frisse en originele sound te komen hebben ze her en der hun invloeden uit de new wave/punk hoek opgepikt en verwerkt in de nummers. En het aangemane stemgeluid van zangeres Margriet Mol zal ook wel geen onbelangrijke rol hierbij spelen. Ok, het ontbreekt op Touch In The Dark dan misschien aan écht eruit springende nummers het zijn wel allemaal lekkere, degelijke nummers. Over het algemeen zitten ze prima in elkaar, wellicht mede dankzij het mixwerk van niemand minder dan Sacha Paeth (o.a. Aina, Kamelot, Epica). Maar er ontbreekt wellicht iets van spanning of een element van verrassing, dat moet dan maar gebeuren op een volgende album.
File: Asrai – Touch In The Dark
File Under: Gothic Rock/Metal, maar dan anders
IK MOET ZELF EVEN VERMELDEN DAT IK HUN ALBUM WEL SUPER VIND EN IK HOOP IN DE TOEKOMST NOG VEEL VAN ZE TE HOREN DE SONGS HEBBEN BIJNA ALLEMAAL ZOVEEL IMPACT OP MIJ ENORM GEBEURT NIET VAAK DAT IK DAT HEB!!!GREETS ANNA[OOR]