Orange – het niet te verbeteren meesterwerk – en de remixplaten zijn het enige van de Jon Spencer Blues Explosion dat ik nog draai. De Experimental Remixes-EP en Acme-Plus zijn niet zozeer beter dan Orange en Acme, maar, vooral als het gaat om de laatste, minder eenvormig. En dat is waar de platen van Jon Spencer’s fucked-up-blues-trio nog wel het meest last van hadden: de eenvormige landerigheid van Now I Got Worry en de saaie en ietwat mislukte garagesound van Plastic Fang. Maar guess what: met het verdwijnen van Jon Spencer uit de naam (niet uit de band – hell no) maken de remixers plots onverbrekelijk deel uit van de opgefokte bluuuuuuuueeeeees. Aan de ene kant is dat natuurlijk een slecht teken: als je het niet meer zelf kunt en er anderen bij moet halen om je ideeën fatsoenlijk uit te werken. Maar – de andere kant – pakt soms wel geweldig uit. De furieuze Chuck D-bijdrage, held DJ Shadow en ook de dameszang in “Spoiled” doen meer adrenaline stromen dan de vorige drie JSBX-platen bij elkaar. En dan zeuren we maar niet meer over een gebrek aan nieuwe ideeën. Want, zo zegt het al te ware cliché: hoeveel hadden de Ramones er nu helemaal?
File: Blues Explosion – Damage
File Under: Remix-blues
File Video: [Burn It Off]