Feist – Let It Die

Ik kon een tevreden glimlach niet onderdrukken. “Papa, mag de muziek wat harder? Mooie liedjes”. En het was geen K3 of Beertje Pippeloentje wat rond tolde in de cd-speler. Niets van dat al. Het was gewoon een Leslie Feist. Een dame die normaal zingt in Broken Social Scene en ook al te horen was op de laatste cd van Kings of Convenience. Met Let It Die levert ze een pracht van een soloplaat af. En die valt dus in de smaak bij een breed publiek hier in huize Storm. Ik zag een bijna éénjarige een beetje onhandig bewegen met haar hoofd op de maat van de muziek. De driejarige wilde het dus harder horen en Stormin wilde Let It Die graag weer mee in de auto voor onderweg. Ik bedoel maar. Volgens mij heb je dan iets meer dan goed gedaan als artiest. Feist klinkt als een engeltje. Ze doet met haar kristalheldere stem nog het meest denken aan Mathilde Santing. Een streling voor je trommelvliezen. Naast haar mooie eigen liedjes vertolkt ze ook op geheel eigen wijze nummers van Ron Sexsmith, Françoise Hardy en Bee Gees. En die eigen nummers doen in zijn geheel niet onder voor die covers. Het zijn allemaal innemende liedjes die een mengelmoesje van pop en folk zijn, maar ook een graantje meepikken uit jazz en bossanova. Fris maar ook altijd erg breekbaar.

File: Feist – Let It Die
File Under: Frisse singer-songwriter met indie-achtergrond