Je hebt bombast, over-the-top bombast en Michael Pinnella. Dit heerschap is toetsenist bij neo-classical progmetalband Symphony X, een bandje met een stijl ergens tussen Dio en Yngwie J. Malmsteen waarin hij de solopartijen moet delen met de gitarist. Blijkbaar kon hij zijn ei daarin nog onvoldoende kwijt, want hij heeft een solo-cd uitgebracht waarin hij alle remmen loslaat. Het is dan ook een werkje geworden waar je steil van achterover slaat. Je dreigt steeds weer in lachen uit te barsten hoezeer de man loos gaat in wéér een nieuwe overtreffende trap van bombast. Op een basis van piano gaat hij tekeer met z’n synthesizer in composities – op een klassieke etude na allemaal van Pinnella zelf – die het best te omschrijven zijn als jazzrockerige barok. En dacht u dat ik de cd na twee keer lachend aan de kant gooide, m’n tranen droogde en overging tot de orde van de dag? Mooi niet, want op de een of andere manier had ik toch steeds weer zin om ‘m op te zetten. Normaal gesproken verkies ik het warme geluid van een Hammond-orgel boven het wat klinische geluid van de synths die Pinnella veelvuldig gebruikt, maar de combinatie van klassiek en rock bleef me trekken. Inmiddels zit ik vrijwel dagelijks met een brede grijns te genieten van dit cd’tje. Ik weet het, het slaat nergens op, maar blijkbaar behoor ik tot het ongetwijfeld beperkte publiek voor Pinnella’s bombastische exercities. Ik wist het ook niet van mezelf, maar ik zal ermee moeten leren leven…
File: Michael Pinnella – Enter By The Twelfth Gate
File Under: Bombast extraordinaire – strikt voor liefhebbers
File Audio:[Live for the Day][Departing for Eternity]