Ik durf het bijna niet toe te geven, maar de Travoltas ontdekte ik eigenlijk pas door de Marlboro Flashback-concerten. Ik vond hun uitvoering van de nummers van de Beach Boys echt overheerlijk. Rijkelijk laat inderdaad, maar gelukkig niet te laat. Want de heren bestaan nog steeds. Nu zorg ik er voor dat ik met enige regelmaat een Travoltas-concert onderga. Het liefst ergens in het najaar, want najaar zuigt en Travoltas-concerten maken blij. Perfect medicijn dus. The Highschool Reunion komt dan ook op precies het goede moment uit. Nachten lengen, de hoeveelheid licht dat mijn smoelwerk tot zich neemt komt weer beneden het broodnodige peil. Met een nieuwe Travoltas-cd ter compensatie zing ik het wel weer een tijdje uit. Dacht ik. Want die nieuwe cd wil maar niet lekker vallen. Ik vind het allemaal een beetje braaf. Het lijkt wel of meer en meer de angel uit de Travoltas verdwijnt. De ooit perfecte balans tussen het Weezer / Ramones deel en het Beach Boys deel wordt verstoord door het steeds maar meer groter deel synthi-pop dat in de nummers kruipt. En dat willen de heren vast wel. En dat doen ze ook prima allemaal, maar dat wil ik niet. Ik wil dat herfstgevoel verdrijven. Maar vooral ook: “(All We Really Want Is) Rock ‘N Roll” en dat mis ik nu teveel.
File: The Travoltas – The Highschool Reunion
File Under: Give me back my medicine!
File Audio: [The Highschool Reunion]