Heey Geeb!
“Waar moet jij aan denken bij de Son of the sun van Willie Dunn?” “Aan Kenny Rogers, vooral hoe slecht hij de laatste jaren is.” “Je vindt het dus niets?” “Nee, behalve de eerste vijf nummers en nog het zevende nummer, de andere tien kunnen me gestolen worden.” “Ik moet qua stemgeluid ook wel wat aan Christy Moore denken.” “Die ken ik niet, op het laatst is het wel erg country, ik ben daar niet zo dol op en dan ook nog teksten over sprookjes als de drie biggetjes. Erg triest.” “Je hebt helemaal gelijk, het doet mij ook wel aan Johnny Cash denken in een mindere periode.” “Klopt, op een Johnny Cash uit vorm en Kenny Rogers in de zijn nadagen lijken is niet positief.” “Hij heeft er wel lang over gedaan, de nummers zijn opgenomen tussen 1999 en 2003.” “Nou Ewie, dat is dan duidelijk niet de goede manier van werken. Hij had beter een e.p. uit kunnen brengen, hij heeft namelijk wel potentie. Hij zou eigenlijk bij Johnny – God hebben zijn ziel – ten rade moeten gaan.” “Dat zal hier op aarde wel niet lukken. Onze Willie is bovendien al 63, dan moet je opschieten. Anders moet de ultieme plaat dadelijk echt in de hemel opgenomen gaan worden.” “Ja, en dan in een spetterende jamsessie met Elvis voor wat rock ‘n’roll in de country, Marvin Gaye en dus Johnny.” “Maar dan wel zonder onze Kenny, die leeft namelijk nog. Eigen schuld hè.” “Vijf Euro geef ik voor dit ding, de prijs van een e.p.” “Wie weet volgt er nog wel een album als hij rond de 75 is, een geweldige singer -songwriter plaat waar iedereen van omvalt.” “De tijd zal het leren.” “Ja Geeb, en anders moeten we maar wachten tot boven. Of zouden we niet meer in de hemel komen na dit gesprek?”
Volgens Geebheart en Ewie