In het eerste nummer vertelt een meneer me dat Atlantis gevonden is, maar dat de zoektocht doorgaat. Hij is nog niet uitgesproken of er barst een partij bombast los die moeiteloos gebruikt had kunnen worden voor het intro van een Lord of the Rings-film. In het tweede nummer is de echte stijl van Lunatica te horen: bloedcommerciële gothic metal. Zoals het daarbij schijnt te horen een zangeres en geen zanger, veel meerlagige gitaar- en toetsenpartijen en met enige regelmaat breaks precies daar waar ze thuishoren. Eén ding valt wel op bij dit Zwitserse bandje: het gaat nergens over een grens die te heftig zou worden voor vijftienjarige half-gothjes. Hun eerste album (Atlantis, inderdaad) ken ik niet, maar het zou me verbazen wanneer dat veel verschilt van dit album. De zangeres heeft een wat vlakke stem, maar weet die desondanks goed te gebruiken in nummers die fraai gearrangeerd en geproduceerd zijn en waar weinig op de uitvoering aan te merken is – al mogen ze de drummer best één van zijn bassdrums afnemen. En toch wil het allemaal niet echt blijven hangen. Daarvoor is het net iets teveel formule-gothic-metal. De liefhebbers van het genre zullen zich hier geen buil aan vallen, maar buiten Zwitserland zelf zullen ze hier verder niet veel potten mee breken. Zouden ze zich een volgende keer wat meer laten gaan dan ben ik best geïnteresseerd, maar deze Heidimetal is aan mij niet zo besteed…
File: Lunatica – Fables & Dreams
File Under: de Avril Lavigne van gothland
File Audio: [Fables Of Dreams][The Spell]