Maandagochtend pak ik vaak de fiets om naar mijn werk te gaan. Ik zou eigenlijk beter moeten weten, ik werk namelijk bij een verzekeraar, maar ik heb altijd muziek op mijn mp3stick mee om te luisteren. En het liefst lekker hard, want op de fiets heeft niemand daar last van. De route naar mijn werk is een uitdaging. Ik woon in het westen van Amsterdam en ik moet naar het oosten van Amsterdam. Ik heb altijd het idee gehad dat deze fietstocht mijn levensverwachting aanzienlijk doet dalen. Ik hoor alleen muziek, ik stop het liefst niet voor rode stoplichten en het is maandagochtend. En ik moet bekennen, met de nieuwe cd van Marduk aan, wordt het allemaal alleen maar erger. Hoe vaker ik dit album op de fiets luister, hoe sneller mijn levensverwachting naar nul daalt. Op dit album worden gewoon weer acht van de elf songs op lichtsnelheid gespeeld en deze zijn weer heerlijk agressief. Maar ook de twee langzame nummers doen qua agressie niet onder voor de rest. Dit album zorgt ervoor dat ik het liefst alle fietsers op mijn tocht van hun fiets afschop als ze irritant voor mijn fiets opdoemen, dat ik een deuk wil trappen in de auto van die arrogante taxi chauffeur die zonodig net weer voor me langs moet en dat ik die overstekende toeristen uitscheld voor god weet wat voor narigheid. Natuurlijk breng ik negen van de tien keer mijzelf in die situaties, door alle verkeerssignalen gewoon te negeren en ervan uit te gaan dat iedereen toch wel stopt. Daarom heeft Marduk ook alvast het nummer “Deathmarch” op dit album gezet, voor als ik die tram net niet meer kan ontwijken. Dit orkestrale nummer is ook vast een mooie opener voor de aankomende Deathmarch tour maar voor de rest hoeven voor mij dit soort nummers niet echt. Dat is dan ook het enige minpuntje aan dit voor de rest meer dan uitstekende album.
File: Marduk – Plague Angel
File Under: snel, sneller, lichtsnelheid, Marduk
marduk heerst!!! vooral t eerste album..