Ik heb het nooit helemaal begrepen. Punk moet een soort universele taal zijn, niet gebonden aan grenzen of tijden. Toch denk ik dat 99% van alle bandjes zich bedienen van de Engelse taal. Hier hebben we weliswaar de Heideroosjes, die zich weten te onderscheiden door af en toe eens een liedje in het Nederlands te zingen. Dat de muziek verder bagger is lijkt irrelevant, de gimmick is genoeg om de complete muziekpers op te geilen. In Duitsland hebben ze ZSK. Ook zij durven het (nog) niet aan een volledig album in hun moedertaal te maken. Eeuwig zonde want het zijn nu juiste de volledig Duitse nummers op From Protest to Resistance die bovengemiddeld zijn. De muziek zelf is weinig bijzonder, strakke punkrock van het ‘lichtere’ soort met wat geinige koortjes hier en daar, vergelijkbaar met NOFX, Lagwagon en aanverwanten. Het politieke sausje doet wat overdreven aan maar wanneer er in het Duits gezongen wordt komt het allemaal nog wel overtuigend over. Helaas is de Engelse les bij onze oosterburen blijkbaar niet van een dermate hoog niveau dat dit ook gezegd kan worden van de Engelstalige nummers. Mijn nichtje van 8 heeft een betere uitspraak en het gekunstel met woorden is vooral hinderlijk. Hadden ze nu de ballen gehad de complete plaat in het Duits op te nemen dan zou mijn eindoordeel stukken positiever zijn. Nu vind ik het niet meer dan een geinig niemendalletje van een paar jongens die hard hun best hebben gedaan maar een volstrekt middelmatig schijfje hebben opgenomen. Jammer.
mij=(Bitzcore)