Bij de titel ISA denk ik aan de goede ouwe Industry Standard Architecture (ISA) bus die vroeger in je Personal Computer (PC) zat en Isa Hoes (IH), die vroeger in een soap zat, maar vraag me niet waarom. In mijn studententijd werkte ik in een computerwinkeltje en heb ik gezien dat de ISA bus langzaam door de Peripheral Component Interconnect (PCI) bus en de Accelerated Graphics Port (AGP) bus werd vervangen en keek ik trouwens ook veel Goede Tijden, Slechte Tijden (GTST), maar laten we het daar niet over hebben. Industry Standard Architecture gaat echter niet op bij Enslaved. Dit laatste werkje van Enslaved is alles behalve standaard. De noeste viking metal op albums als Frost en Eld wordt op ISA verweven met onstuimige maatsoorten, her en der een cleane zang, lange sferische muzikale passages en psychedelische melodieuze elementen van latere albums als Mardraum en Below the Lights. De muziek van Enslaved is een ‘volwassen’ mix geworden van oud en nieuw werk en dat vind ik lastig. Lastig omdat de extremere passages mij doen herinneren aan tijden van weleer en lastig omdat tijdens de langdradige muzikale passages, de tamelijk onsamenhangende afwisselingen en de jaren 70 keyboard riedeltjes die zorgen voor onprettige kriebeltjes in mijn nek, ik de neiging niet kan onderdrukken om de afstandsbediening (AB) te pakken en op de Fast Forward (FF) knop te drukken. FF FF FF FF.
mij=Tuba/Bertus