Verdomme, het is al weer december. Iedereen weet wat dat betekent: het is weer bijna kerstmis. Iedereen weet wat dat betekent: we gaan gezellig weer met elkaar de kas spekken van de Anne Geddessen van deze wereld. En daarna natuurlijk de kassa laten rinkelen bij TPG met hun irritante exclusieve kerstzegels. Want we moeten natuurlijk wel al onze vage bekenden te vriend houden en ook tante Beppe uit Zuurhuisterveen moet de schouw weer vol hebben, zodat ze vol trots tweede kerstdag aan heur dochter kan laten zien van wie ze allemaal wel (en van wie niet: schande!) een kaartje gekregen heeft.U merkt het, ik ben kerstkaartfan. Enorm zelfs. Niet dus. Ik haat die onzin. Verschrikkelijk. Ik heb nog wel een beetje respect voor al dat volk dat zelf avondenlang kaarten in elkaar zit te frutten. Waarna je de kaart door alle lijm nauwelijks uit de enveloppe krijgt. Sommigen versturen 100 kaarten. HONDERD fucking kaarten. Doe normaal denk ik dan. En doe het eens anders. Doe het exclusief naar die mensen die u echt wat doen en die u echt een fijne wens wilt toewensen in plaats van een platte groet. Ik bied u voor dit jaar een alternatief aan. In plaats van kaarten á dik een euro het stuk koopt u het tiende deel hiervan aan cdtjes bij Livingroom Records. Daar hebben ze namelijk een mooi verzamelaartje uitgegeven die ook nog eens Postcards heet. En ze komen nog voorzien van een enveloppe ook nog. Negentien mooie liedjes van leuke bandjes van het Livingroom Records en Ugly Dog Records. Het frutten is voor u al gedaan. U hoeft er alleen nog maar een persoonlijke noot in te zetten. Maar denk er nu eens over na en zet er wat anders op dan “Vrolijke Kerst” of ander onzinnig geneuzel.
(Bijdrage aan About Blank #30)
mij=Livingroom