Soms zit het mee en soms zit het heel erg mee. Toen ons aller Opperdespoot meldde dat hij een “nieuw” plaatje van Anand binnen had gekregen, stak ik mijn knuist de lucht in. Die wilde ik wel doen. Ik had immers al eerder werk van hem onder handen gehad. De OD was vervolgens genegen dit plaatje aan mij af te staan, maar mijn cdspeler riep na een nummer: “Ga zelf gitaarspelen!”. Het was een waar misbaksel. Nummer 2 weigerde zelfs aan dat eerste nummer te beginnen, maar nummer 3 bracht uitkomst. Het gloedvolle gitaarspel van Anand vulde alras mijn kamer. Nummertjes instrumentele en virtuoze gitaarrock die eind vorige eeuw, volledig in eigen beheer, opgenomen zijn en nu opnieuw uitgebracht. Over het gitaarspel kunnen we kort zijn, Anand weet waar Satriani zijn mosterd haalt. Een eigen smoel heeft het nooit en daar helpt de productie ook niet veel aan bij. Je hoort dat er niet veel geld was om het echt goed op te nemen. Gelukkig heeft Anand sinds die tijd veel bijgeleerd, wat te horen is op A Joy for Ever. Waardoor A Man’s Mind eigenlijk alleen voer is voor compleetheidsfanatici…
mij=Lion Music / Bertus