“Hier kun jij vast wel wat mee”, zei ik tegen het wandelende muzikale archief. U kent’m wellicht want ook uw Opperdespoot gaat er te rade als hij met muzikaal historische dilemma’s in zijn maag zit. En het antwoord was eigenlijk voorspelbaar: “Geinig, maar wat flauwtjes. Hier is vroeger veel beter werk in gemaakt”. Het Archief begon meteen folkrock namen te spuien. En aan die namen van het Archief had ik inzake Candidate‘s Under The Skylon vrij weinig. Want dat het folkrock was, dat wist ik al, want anders had ik het ook niet doorgespeeld naar Het Archief. Maar hij noemde niet de namen die ik mijn hoofd had bij het horen van de plaat. Misschien is de plaat daar ook wel veel te poppy voor en daar is hij niet zo van. En te zonnig. Dus ben ik’m maar blijven draaien en draaien. Wat geen straf is, want Candidate is een heerlijk plaatje. Subtiel vooral, want ook als het tempo omhoog gaat wordt het nooit te druk. En ondertussen vermaken de heren je met toefjes Byrne, een vleugje Thompson en een snufje Smiths. Ik word er blij van en kijk alvast naar buiten of de jurkjes alweer korter worden. Weet je wat, ik pak er vast een witbiertje bij en nestel me met weer behaaglijk met mijn glas achter het glas in de zon. Samen met Candidate….
mij=SnowStorm / Konkurrent