Ik heb sinds een paar maanden een nieuwe teamleider op mijn werk. Hij is mijn zevende teamleider in anderhalf jaar tijd en is van de pakken- en stropdassenbrigade. Hij heeft voor minimaal twee jaar getekend en ik weet niet of ik daar wel zo blij mee ben. Onze karakters matchen gewoon niet lekker en mensen die een bila met mij willen houden in plaats van even een praatje maken daar level ik niet zo mee. Hij bemoeit zich overal mee, wil alles regelen, heeft geen ruggengraat en elke natte scheet die hij laat komt hij triomfantelijk melden. Gelukkig is de zevende volwaardige studioplaat van Dark Tranquillity wel een betere opvolger dan zijn zwakkere voorganger. Dark Tranquillity vaart op Character weer een wat wildere koers dan op Damage Done en weet nu wel melodieuze gitaarriffs prima te combineren met modern klinkende keyboards. De keyboards worden niet alleen gebruikt om sfeerverhogende achtergrondgeluiden te produceren maar leveren als instrument een essentiële bijdrage aan het gelaagde geluid van Dark Tranquillity. Voeg daarbij de intens krijsende Mikael Stanne, de dubbel ingespeelde gitaarsolo’s, de vette productie van Fredrik Nordström, 16 jaar aan ervaring en je krijgt 11 harmonieuze death metal nummers met een kop en staart, die een verdovende werking hebben en die zich langzaam in je geheugen nestelen om daar hun donkere geheimen prijs te geven. Geheimen die voor mijn teamleider wel altijd verborgen zullen blijven en geheimen die mij weer ziels gelukkig maken.
mij=Century Media / Suburban
Heb net ook deze gehaald bij de platenboer, lekker plaatje zeg! lekker veel lagen en het loopt gewoon als een trein. Jammer dat zoveel metal altijd draait om imago ipv goeie songwriting zoals op deze plaat.
Gehaald na aanleiding van de recensie of toevallig? Leuk. Vooral met de koptelefoon erg lekker. Dan hoor je alle subtiele details lekker.
puur toeval, ik heb een hi-end stereo dus die koptelefoon heb ik niet nodig om alles goed te horen 🙂