Stuiter, stuiter, de leukste herinnering uit de jaren ’80 aan Duran Duran is mijn speciale versie van Reflex. Op een feestje schoot de arm uit mijn handen en stuiterde de naald over de plaat, the Re-re-re-re-flex. Het nummer werd er in deze heel speciale scratchversie niet slechter van, ahu-ahu-ahu-ahu-ahum. Ik was niet zo’n fan wegens te gemaakt, te poppy en te gladjes. De inmiddels legendarische videoclips gingen destijds grotendeels aan het van kabel verstoken dorp, waar ik destijds woonde, en dus ook aan mij voorbij. En dan is het 2004. Ik heb een inmiddels ex-vriendin, en ze is een behoorlijke fan van dit Engelse bandje. Er komt zowaar een nieuwe plaat uit genaamd Astronaut. Voor mij is er geen ontsnappen aan, maar het nieuwe album is leuk. Het is een geslaagde comeback. De nummers liggen makkelijk in het gehoor en hebben een hoog meeblèr-gehalte. De single “Sunrise” wordt zelfs even ons lijflied. En dat gaat het uit. De cd kan en wil ik niet meer te draaien. Het schrijfsel gaat aan de kant. Het doet pijn. Duran Duran kan er echter ook niets aan doen. Na vier weken durf ik het weer aan. Ik herschrijf mijn stukje dat klaarstond en begrijp dat het beter is zo. Duran Duran zingt nog wat over “Can you taste the summer”. Die ligt achter ons, ik stuiter verder door het heelal. En niemand houdt deze astronaut tegen.
mij=Epic
Duran Duran. Toen was ik vier ofzo. Ik herontdek voortdurend allerlei leuke oude singles van ze, Planet Earth zit bijvoorbeeld in de sixxmixx op [link]. Toch maar eens een Best Of aanschaffen…
*Snotter & Snif*
@Stonehead: niet overdrijven. 😉
Fijn om de echte orginele Duran Duran weer bij elkaar te zien. Niet dat ik uit het tijdperk kom maar ben al jaren wel een echte Duran Duran fan. The Fab 5 is er weer want het orgineel is toch het lekkerst!
Astronaut is een super comeback-album! Zeker de moeite waard om eens goed te beluisteren, er staan een aantal juweeltjes op! Tijdens het concert was het dan ook weer ouderwets genieten, van oude en nieuwe songs!