“The girls in Paris are special and unique”, zong de grote Lee Hazlewood en gelijk heeft hij. Emilie Simon is speciaal en komt behoorlijk ver als het gaat om uniciteit. Ze staat in een mooie traditie van hijgende en zuchtende Francaises (Jane Birkin), zelfknutselende triphopdames (Martina Topley Bird, een relaxte Nicolette) en experimentele ubertalenten (Björk). Denk deze dames bij elkaar en de 24-jarige Emilie Simon is wie je krijgt. Ze zingt Engels als de Francaise die ze is (de cover van Iggy Pop‘s “I Wanna Be Your Dog”!), zette de hele plaat zelf in elkaar en is niet bang voor een experimentje hier of daar (de cover van Iggy Pop’s “I Wanna Be Your Dog”!). Daarbij trapt ze niet in de voor de hand liggende val van veel triphop – veel te lange en spanningsloze tracks – en weet ze dat er bijna niets zo erotisch is als een door een man gezongen en op mannen gericht lied door een vrouw vertolkt horen worden (de cover van Iggy Pop’s “I Wanna Be Your Dog” !). Had ik het al gehad over haar keuze in covers? De bonustrack is “Femme Fatale” van Velvet Underground, een duet met een mij onbekende zanger. Want mocht ik al een kritiekpuntje hebben, dan zijn het die volkomen onleesbare letters in het CD-boekje. Maar had ik het al gehad over haar cover van Iggy Pop’s “I Wanna Be Your Dog”?
(Bijdrage aan About Blank #31)
mij=Coast to Coast
Ik wil ook wel haar hond zijn. Woef, wat een mooi plaatje! En onze huisvriend Perry Blake neemt even in een duet revanche voor dat wanstaltige product dat hij vorig jaar afgeleverd heeft.
Wat een heerlijke plaat. Heb de cd in me speler gedaan en op de iPod staan en het is een duidelijke zaak dat ik de komende dagen deze cd nog vele malen horen.