Kirsten – Vanilla

Ik heb al een tijdje geen krant meer. De krantenbezorger vond het nodig er nog een krantenwijk bij te nemen. Daardoor kreeg ik de krant pas in de bus als ik al in de trein zat op weg naar mijn werk. En dat wil ik niet. Dus lees ik noodgedwongen de Metro en de Spits. Als ik niet slaap in de trein. Dan lees ik ook wel eens de cd-recensies in die ANP-verzamelmeuk. Meestal vind ik ze stom. Zo zat ik twee weken terug de Metro te lezen en luisterde naar de nieuwe cd van Kirsten. Die vond ik best leuk. Want Kirsten combineert het guitige van Ilse met het stoere van Alanis en Ani. En dat is leuk. In de Metro stond een recensie over Vanilla. Een saaie lenteplaat noemden ze Vanilla. En dat vond ik dubbelstom. Want én Vanilla is geen saaie lenteplaat én de plaat lag nog helemaal niet in de winkel. Een plaat bespreken die nog niet in de winkel ligt is stom. Nou vooruit, als je belegen media bent als OOR, dan mag dat nog wel, want dan verschijn je tegenwoordig maar eens per maand. Als dagblad is het stom. En als internetsite ook. Ratraces om recensies voor releasedatum zijn stom. Daar doen wij dus ook niet aan op File Under. Wat heb je nou aan een lyrische (of negatieve) recensie als je het zelf nog niet eens kunt verifiëren. Maar dat moet je in het geval van Kirsten toch wel doen. Zeker als je wel houdt van chick singers en lieve liedjes.

mij=Idol Media