Ik droom. Het is volle maan. Ik sta met mijn tentje aan de rand van een prachtig meer. Ik zit naar het water te staren als ik een vrouw of beter gezegd meisje zie. Ze heeft lange haren, is bloot en heeft een bloempje in het haar. Ze loopt naar het water toe. Ik heb wel eens gehoord van een nymfomaan, maar nu zie ik er dan werkelijk een. Ze zwemt een stuk, maakt sierlijke bewegingen en komt weer naar de kant. Het maanlicht glijdt langs haar lichaam. Ik zit er als versteend. Ik heb wel eens vaker in het wild wezen kamperen, maar dit overkomt je alleen in je dromen. Ik hoor in mijn oren de belletjes rinkelen. Dit is niet echt, ik zit naar een film te kijken. Op dat moment word ik wakker. Er is helemaal geen nymf. Er is ook geen meer. Ik baal. Ik ben in mijn woonkamer. Ik heb een muziekje opstaan van Archer Prewitt. Je zou hem kunnen kennen als gitarist bij Sea and Cake. Met Wilderness levert hij zijn derde solo-album (met begeleidingsband) af. Prewitt maakt onschuldige popliedjes die op een natuurlijke wijze erg doordacht zijn. Het soort waar mensen als Elvis Costello, John Lennon of Jason Falkner patent op lijken c.q. leken te hebben. Wat moet ik hier nog over zeggen. Dit is prachtig. Ik stop maar met balen, ik ga dagdromen. De rest mag je zelf invullen.
mij=Thrill Jockey / Bang