Je hebt van die namen in de muziekwereld die je regelmatig overal zie opduiken. En dat heb ik het niet over van die sessiemuzikanten die een arrangementje instuderen, hun instrument inpluggen, hun ding doen en vervolgens hun bankafschriften gaan nakijken. Nee ik heb het over de nomadische muzikanten die rondtrekken van het ene project naar de volgende gastbijdrage. Van die namen die je tot je grote verbazing in een aantal cd-boekjes binnen je collectie tegenkomt. ‘Krijg nou wat, doet ie hier ook al op mee?’ Dat effect. Chris Brokaw is zo’n naam. Hij nam de drumstokjes ter hand in Codeine. Zong en beroerde de snaren in Come. Daarnaast verleende hij muzikale diensten aan oa Steve Wynn, Willard Grant Conspiracy, The New Year, Karate en Evan Dando. Maar ook in zijn eentje staat Chris zijn mannetje. Zo laat hij op de EP My Confidante + 3 horen een stevig partijtje te kunnen rocken en op de soundtrack voor de film I Was Born, But… net zo makkelijk in staat te zijn diverse sfeervolle klanktapijtjes te weven. Met name op de soundtrack is Chris’ diversiteit goed te horen. En dat gaat van akoestisch getokkel tot aan Throbbing Gristle refererende industrial. Om zo’n eclectisch album nog steeds als één organisch geheel te laten klinken is buitengewoon knap en getuigt van veel talent. Het soort talent waar anderen dan ook maar al te graag gebruik van maken. Dus tot een volgende keer Chris, want ik kom je vast wel weer ergens tegen.
mij=12xu / Konkurrent