Als ik de cd Heaven and Hell van de Fries Ernst Langhout opzet lijkt hij gesponsord te worden door het Ierse Verkeersbureau. Mijn gedachten dwalen namelijk al snel af naar al dat moois dat ik op mijn fietsvakanties door Ierland heb gezien: The Wicklow Mountains, Bearra, Kerry, The Skellig Islands, Dingle, Doolin’, The Aran Islands en uiteraard Temple Bar in Dublin. Dit komt allemaal door het fluitje dat Langhout in het openingsnummer gebruikt. Het nummer doet mij denken aan de Ierse held Christy Moore. Langhout komt echter uit Friesland en heeft een behoorlijk muzikaal verleden achter zich met o.a. de jaren ’80 new wave-band The Visitor. Op Heaven and Hell is Langhout inmiddels veranderd in de singer songwriter die mij aanvankelijk met semi-akoestische nummers weg laat dromen. Halverwege word ik echter uit mijn roes gehaald. De nummers zakken in, er volgt meer van hetzelfde, het wordt allemaal wat te netjes. Pas tegen het eind wordt het op The Well, dat hij samen met Ernie Green schreef, weer interessant. Al met al is het een plaat waar ik erg lovend over had kunnen zijn. Als er maar iemand een verdere selectie gemaakt was en daarmee de lengte van de cd, bijna 54 minuten, korter gehouden was. Helaas is dit niet gebeurd, en blijft mijn waardering ergens tussen hemel en hel. Een gemiste kans. Jammer.
mij=Marista Music Company
Een reactie