House of Shakira – Lint

Op het verkeerde been zetten voor gevorderden: je noemt je band House of Shakira, zodat ieders eerste associatie met een hikkende geblondeerde Argentijnse is, je zet een foto online van een erg grungy uitziende band en je komt ook nog eens uit het land van de honderd noten per seconde. Alleen de hoes is een beetje een weggevertje, omdat het wat doet denken aan House of Lords artwork. Yep, het is zwaar Amerikaans klinkende commerciële hardrock voor gebruik in stadions. En ik heb blijkbaar een paar jaar met m’n oren in de modder gezeten, want het is een re-release met bonustracks van de debuut-cd uit 1997 van een band die inmiddels al aan het vierde studio-album toe is. Nadat ik de modder uit m’n oren gepulkt had hoorde ik toch echt een cd die ik helemaal fantastisch vond. Het heeft nog het meest weg van Extreme bij de laatste twee cd’s: qua compositie bijna popliedjes, die door een sobere en stevige produktie alsnog een echte rockplaat opleveren. Zelfs de Extreme-koortjes, die de melodie vormen in plaats van ondersteunen, zijn in ruime mate aanwezig. De songs laten op een enkel wat té onbenullig refreintje na ook niets te wensen over. Een opvallend element op deze cd zijn de Afrikaanse elementen. Uit Marokko (“Morning over Morocco”) maar ook zuidelijker Afrikaanse invloeden met fraaie inheemse koortjes. Je moet maar durven! Dit is goed geproduceerde, gevarieerde rock met een zanger met een krachtige stem. Als je dan ook nog eens nog eens kijkt naar de eigenwijze variaties die voor veel rockbands niet eens bespreekbaar zouden zijn, dan verdient deze band meer dan een bestaan in de marge. Ik ga vast op zoek naar de andere drie cd’s…

mij=Lion Music / Bertus