Waldorf – Waldorf

Vlak voor mijn welverdiende winter-zon-vakantie valt er weer een schijfje op de deurmat. Shit. Wat zal ik doen? Luisteren betekent automatisch: stukkie schrijven. Ik negeer de deurmat met haar cd dus maar en ga verder met inpakken. Zonnebril, korte broek, tandenborstel, u kent het wel. Wanneer de tas dicht gepropt is blijft alleen de vraag over welke fijne rockplaat ik nog mee ga nemen voor de vliegreis. Twee keer mijn CD kast nagelopen maar het levert weinig op. De deurmat kijkt mij vragend aan. Verdulleme. Ik gris de CD uit de verpakking en ros het in mijn CD speler. Waldorf. Rare naam. Maar het Kinky Star labellogo neemt mijn twijfels weg en ik druk op play. Goh, dit luistert lekker weg. Rocknummers zoals Queens of the Stone Age en Masters of Reality. Soms lijkt het bijna of Chris Goss zelf zingt. Toegegeven, erg origineel klinkt het derhalve niet, maar goed is het wel. Waar bijvoorbeeld de Belgische collega’s van Hulk helemaal naar de mannen van deze “desert” zijn vertrokken voor hun langspeler-opnames, hebben de heren van Waldorf gewoon hun ding gedaan in het thuisland, dicht bij moeder de vrouw en de broodnodige pilskes. Het resultaat mag er zijn. Sterker nog, ik heb na twee draaibeurten besloten dit plaatje maar mee te nemen op vakantie. De nieuwe Queens of the Stone Age-plaat moet dus nog maar even wachten, want de Kanarische eilanden gaan eerst kennismaken met Waldorf. Nu alleen nog snel die verdraaide recensie schrijven.

mij=Kinky Star / Bang!