Final Frontier – High Tension Wire

Drie cd’s ver is Final Frontier inmiddels. Drie cd’s die eenvoudig te omschrijven zijn: jaren-tachtig AOR in de stijl van Journey, Triumph en Styx. Dat betekent dat de hele cd volstaat met nummers die het stramien couplet-refrein-couplet-refrein-brug-refrein-fade out volgen, met gitaren en zang die nergens te stevig worden, maar waar muzikaal ook alles klopt, de songs behoorlijk blijven hangen en die perfect zijn voor een ontspannen autoritje met het raam open en de zon door het open dakraam. Maar zeg nou zelf, klinkt dit spannend? Het is muziek zoals die al heel lang wordt gemaakt en die heel weinig verandert. Het ene na het andere bandje wordt opgericht en ze klinken allemaal hetzelfde. Daar kan een lekker stevige productie nog iets aan redden, maar als ook die het werkje vooral voor het grote publiek geschikt moet maken is er geen redden meer aan. Zeker, Rob Moratti klinkt als een kruising tussen Steve Perry (Journey) en Rik Emmett (Triumph), de koortjes zijn geleend van Styx. De muzikanten, onder wie gitarist Mladen, zetten hun beste beentje voor, de composities kloppen allemaal, maar het is ontstellend voorspelbaar allemaal. Ben je gek op pure tachtiger jaren AOR dan kun je deze blind kopen, anders moet je ‘m gewoon laten liggen.


mij=Frontiers / Rough Trade

4 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven