Fooz had grootse plannen. Ze zouden Europa wel even gaan veroveren op hun tour ter ere van de release van hun titelloze debuutalbum. Dat plannetje ging dus mooi niet door. In plaats van een zegetocht door Europa werd de pijp aan Maarten gegeven en was het exit Fooz. Aan de dankwoorden op de hoes en in het begeleidend schrijven bij Fooz II (Space is Dark…. It Is So Endless) hadden nogal flink wat mensen tijd en energie in deze tour gestoken. Alone Records durft het aan om het debuut van Fooz te betitelen als één van de beste Spaanse albums van de afgelopen vijftien jaar. Ik durf dat nog wel in twijfel te trekken. Ok, Fooz II, dat naast zes akoestische tracks die eigenlijk voor een EP voorafgaand aan een tweede Fooz cd waren bedoeld, ook nog originele mixen van het debuut Fooz en twee covers bevat, is best een aardig album. Weinig reden tot veel ophef echter. De ruigere nummers zijn aardige zompige stonertracks, maar wel met een setje dozen als drumstel. De akoestische nummers zijn wat dat betreft een stuk interessanter. Die hangen meer richting de akoestische tussendoortjes van Alice in Chains met wat psychedelische elektronische versiersels. De covers zijn ook best aardig, maar van “Astronomy Domine” heeft Voivod al jaren terug de definitieve coverversie opgenomen en van de cover van Hawkwind‘s “Space is Deep” krijg ik het ook niet echt warm. Dus om hier nou te spreken van wat ooit één van de meest veelbelovende bands van Spanje was vind ik schromelijk overdreven.
mij=Alone / Suburban