Laten we eerlijk zijn: Sarah redt het niet zonder Gert. Maar ook al zou ze de samenwerking met haar broer Gert weer oppakken, dan vrees ik dat ze gewoon weer vlot op de reeds ingeslagen doodlopende weg zouden zitten. Toch wil ik u eens vragen om met mij een kronkelend gedachtenpaadje te bewandelen en te bedenken hoe het zou klinken als Gert ineens weer een vlaag van inspiratie kreeg en samen met zuslief op zoek ging naar nieuwe invalshoeken. Een beetje rondsnuffelen in de shoegaze. Eens kijken wat de post-rock voor ze zou kunnen betekenen. Stelt u zich eens voor dat Sarah slechts sporadisch een Marlborootje Light Menthol opstak, onderwijl aandachtig luisterend naar The Carpenters. Dat zou dan toch misschien alsnog een erg mooi plaatje op kunnen leveren? Mijn zegen zouden ze alvast in de binnenzak hebben. Maar gelukkig is het voor de familie Bettens helemaal niet nodig om die risicovolle keuze te maken. Ida heeft het namelijk allang voor elkaar gekregen. En ze gingen daarbij nog wat stapjes verder. Zo zijn de arrangementen en samenzang van Daniel Littleton and Elizabeth Mitchell veel inventiever – minder is meer – en lieten ze de obligate rockers voor wat ze zijn. Ook al lijkt het of Heart Like a River de eerste paar luisterbeurten aan u voorbij stroomt, na enkele pogingen laat u zich waarschijnlijk net zo graag onderdompelen als ik. En Sarah? Die kijkt toe vanaf de waterkant met haar nieuwe lief. Ach, dat is haar keuze en die hebben wij dan maar te respecteren.
mij=Polyvinyl / Bertus