Klaz* / Moos

Je moet er wat voor over hebben als stukjesschrijver om je stuff te bemachtigen. Voor de EP 1024×768 van Klaz* bijvoorbeeld, moest ik helemaal afreizen naar de planeet Bijk. ESA bleek behulpzaam voor de reis, maar hoe zorg je er voor dat je stuff onderweg heel blijft. Na wat testen in Noordwijk bij de ESA bleek dat mijn good old Philips Expanium de G-krachten tijdens de lange reis en heftige landing prima zou kunnen weerstaan. Dat verbaasde me niets, want die Expanium krijg ik, notoir draagbare speler vernietiger, na acht jaar trouwe dienst nog steeds niet kapot. Om het aangename met het nuttige te combineren besloot ik tijdens mijn ruimtereis naar Bijk ook maar een ander cd-tje mee te nemen. Dat werd de Rode Demo van Moos. Moos zijn cd kwam gelukkig gewoon met de post vanuit Utrecht waarvandaan Maurice Dohmen zijn danceding doet. Mijn ESA-raket vond Moos blijkbaar óók koel, want de vlammen uit de uitlaat gingen al snel branden op de maat van de techno-beats van openingsnummer “Golven”. Ik durfde er niet over na te denken of het echt goed was voor die raket. Moos doet een raar iets met je als je in gewichtsloze toestand bevindt, dat weet ik wel. Nog nooit danste iemand zo in de ruimte op beats en bass. Die komen dan ook van de oude school en zijn onweerstaanbaar. Eenmaal aangekomen op Bijk bleek dat die luizen van Klaz* een cd-tje aardse muziek in ruil wilden voor hun eigen muziek. Altijd hetzelfde met die marsmannetjes. Ik besloot ze Moos maar te schenken, dat zou Moos vast niet erg vinden. Komen zijn beats ook nog eens ergens. De grote baas van Klaz* overhandigde me een vodje Bordeauxrood papier tijdens de ruil. Op zich was die ruil van de heren van Klaz* een slimme zet, want zo moest ik op de terugweg wel luisteren naar hun EP. Een beetje stil in je stoel zitten is tenslotte ook niets voor een muziekastronaut. Ik bemerkte tot mijn opluchting dat de heren hadden besloten niet te zingen op hun EP. Gelukkig maar, want ik vond het Bijks in de verte wel wat weg hebben van Zuidlimburgs met Friese tongslag. Niet echt een aanbeveling. Ik snapte nu wel waarom ze graag wilden dat ik die cd bij hen op de planeet op kwam halen. Wat een fantastische muziek voor in een raket, terwijl je omringd wordt door niets dan sterren, manen en planeten! Een soort van Sigur Ros of oude Porcupine Tree, maar dan van een andere planeet. Dromerig zwevend, maar soms ook venijnig ontladend. Ik baalde dan ook stevig toen de landing werd ingezet en ik weer voet op vaste grond zette. Ik wilde weer de lucht in! Zweven met Klaz*! En natuurlijk mijn Rode demo van Moos terug.

mij=Eigen Beheer