Petri Eskelinen begin te zingen, ik verslik me bijna in mijn bronwater. Ik verwachtte een op Nick Holmes leest geschoeide stem. Er wordt namelijk in de bio gerept over classic Paradise Lost en dan ben je bij mij wel aan het goede adres. Hun albums ná het debuut Lost Paradise vind ik nog steeds briljant. In plaats daarvan krijg ik een cola opboerende Fin voorgeschoteld. Henri Villberg, de tweede stem, die later invalt bevalt me veel beter eigenlijk. “Misery”, de openingstrack van het vierde album van the Rapture, begint namelijk verder best lekker. Al weet ik na nog geen dertig seconden al zeker dat ik me zal gaan irriteren aan de drumsound van Samuel Ruotsalainen, die naast te geproduceerd ook nog eens bot lomp klinkt. Mijn hemel, wat een houthakker. Even wennen hoor en de oortjes bijstellen. Dan blijkt dat The Rapture niet alleen goed geluisterd heeft naar classic Paradise Lost, maar vooral ook naar wat Katatonia en Opeth (de afgelopen jaren) uitgebracht hebben. Ik heb dan ook gelijk het probleem dat ik de neiging niet kan onderdrukken The Rapture met deze twee bands te vergelijken. De weegschaal slaat dan niet eens zo gek ver door in het nadeel van The Rapture. Een prestatie an sich gezien de bepaald niet misselijke albums van bovengenoemden. Met als uitschieters het instrumentaaltje “For The Ghosts of Our Time” en “The Times We Bleed; heeft Rapture met Silent RStage een sterke troef in handen. Alleen die drummer nog een beetje bijscholen, dat is nu de zwakste schakel.
mij=Spikefarm / Bertus
Oh, nog een Rapture bandje? Ik dacht al mis ik iets ofzo en heeft dat oh zo leuke Rapture bandje uit de USA iets nieuws uit waar ik niks van weet. Dit is dus een andere Rapture.
Het is niet mijn bedoeling om te muggenziften maar ik will gewoon enkele fouten rechtzetten!
Ten eerste noemt deze Finse groep gewoonweg RAPTURE zonder de ‘the’ want ‘The rapture’ is een totaal andere groep.
Ten tweede noemt hun derde (en niet vierde)album ‘Silent Stage’ in plaats van ‘silent rage’ en hun openingsnummer ‘Misery 24/7’.
i.v.m. de drummer Samu Ruotsalainen ook bekend als ‘Beast Dominator’, hij is een zeer bekwame drummer en ook actief in andere Finse supper groepen zoals Shape Of Despair en Finntroll. Deze drummachine hoeft helemaal geen bijscholing te krijgen! Het zal gewoon met muziekale smaak te maken hebben zeker?
En dan resteerd mij gewoon nog te zeggen dat de rest van deze CD bespreking well in orde was!
@Andrej: Kijk dat is nou het nadeel van een stukje maken in je laptop in de trein met het hoesje in de tas. Dan maak je dit soort fouten. Mea Culpa 🙂
Die drummer vind ik echt een houthakker met de sound van een botte bijl, daar moest ik echt eerst aan wennen en was ik na meerdere draaibeurten nog steeds niet kapot van. Kwestie van smaak denk ik.