Bevrijdingsdag 2002. Onder een kapotte paraplu staan twee doorweekte en verkleumde dames op het plein bij de Laurenskerk in Rotterdam. Waarom? Niet omdat ze van regen hielden, of ook maar enigszins geïnteresseerd waren in de vrolijke eighties beïnvloede pop van Sad-O-Sky (winnaars van de Zuid-Hollandse popprijs dat jaar). Het wachten was dus op Zornik. Zornik, de band die met de opwindende en vrolijke single “Hey girl” onze interesse gewekt hadden. Zornik, de band van zanger Koen Buyse, met z’n zwartomrande ogen en Brian Molko lo(o)k. Het was door het uitlopen van Sad-O-Sky een kort optreden. Maar het was gloedvol. En een beetje warmte konden we wel gebruiken die dag! Zornik – in thuisland Belgie al finalisten van de Humo rock rally – leek een band met belofte. Debuutalbum The place where you will find us loste die belofte in. Een hele plaat vol lekkere stevige meezingers afgewisseld met zo heel af en toe een wat gevoeliger stukje. Verloren liefde en Weltschmerz… Heerlijk! Placebo, maar dan minder vuig zullen we maar zeggen. Anno 2004 heeft Koen zijn lok afgeknipt en zijn bandleden ingeruild voor twee nieuwe. Dat leek wat te beloven voor het nieuwe album. We hebben er dan ook zeker een half jaar langer op moeten wachten dan onze zuiderburen, maar de ervaring had ons die regenachtige dag al geleerd dat wachten wordt beloond. Jammer genoeg stelt One-armed bandit enigszins teleur. De sound is doet nu denken aan Muse-light, met meer viool en minder synthesizer dan op het eerste album. Echte ontwikkeling in de composities heeft niet plaatsgevonden, sterker nog, het lijkt alsof het jeugdige enthousiasme er een beetje af is. Er staan ook geen echte meezingers op deze plaat. En da’s jammer, want wat is lekkerder dan bij een prachtig optreden uit volle borst mee te blèren?
mij=Parlophone / EMI
Als zuiderbuur (en ik wordt langzaam aan gek van Zornik aangezien ze 24/24 wel ergens op tv of radio te horen zijn) ben ik het toch niet eens met je laatste stelling.Er is mss wel een kleine verandering in hun sound,maar meezingers staan er wel degelijk op zoals Scared of yourself en Goodbye.
Het begint enigzins wel erg op een combinatie van Muse en Placebo te lijken, waardoor ik hun succes in Belgie niet helemaal kan vatten. De meeste na-aapgroepjes vallen zo af…
Misschien is het omdat ik nederlandse ben an Zornik niet 24/7 zie en hoor dat ik er nog geen genoeg van heb. maar gek genoeg kon ik de eerste Cd wel blijven draaien en deze boeit echt niet in dzelfde mate. Er mogen dan wel twee meezingers op staan, die vallen naar mijn mening in het niet bij de rest….
Dabk voor je reactie! Merie
ik ben het er helemaal niet mee eens !!
zornik wordt niet afgezaagd het wordt alleen maar beter en beter!
ik ben blij dat ik de cd one armed bandit gekocht heb!
de cd hielp mij door moeilijke tijden heen!
dus…
ik ben nie akkoord me u merrie >> k vind zornik de max, respect voor de band –> gaat gij maar es uw eige nummerkes schrijve, componere, produce,…
en dan hebbe ze ook nog et lef om op de main stage van pukkelpop hun ding te doen en geloof mij vrij, het was egt top heel de wei was aant flippe en koen is een egt podiumbeest as ge hem bezig ziet! ma voor alle mense die ook nie akkoord gaan met merrie zijn mening, begin hier nie te schelde enzo, stel u voor da koen et leest :-p respect voor andere eh 🙂