Fischerspooner – Odyssey

Als je gedetacheerd werkt, komt het voor dat een project afloopt en je vanuit een hoop afrondstress zomaar “op de bank” belandt. Vervolgens solliciteer je op een nieuw project, word je aangenomen en kom je weer in een compleet nieuwe omgeving. Dat gebeurde dus allemaal met me in minder dan een week. Dat is erg wennen, en in de twee dagen van lege onzekere tussentijd voel je je best raar en alleen. Opeens mag je uitslapen en is er tijd voor vrienden, familie en afleiding. Gelukkig was er ook nog de nieuwe van Warren Fischer en Casey Spooner uit New York. Niet alleen het kleurige artwork heerst: het “Emerge”-hitmoment zit er weer in. Spoed u als de wiedeweerga naar track 8, “Happy” met zijn holle killerdrums. It feels great, ja nou en of! Zet dat geluid hard! Nee, harder! Oh man. Ik heb Happy wel tig keer op repeat gehad. Fucking briljant! Breng hier een clubmix van uit! Laat het door Soulwax of Vitalic remixen! Alsjeblieft! En de single “Just Let Go” (remixes!) is ook top. Sterker nog, Odyssey bevat geen enkel slecht liedje. Veel wave-achtige zoemende Lacquer-achtige electropop met knotsgekke geluidjes (die brug in “All We Are”!), poppier dan het eerste album #1, wat gladder dan jnnk’s favoriet Stereo Total maar toch geen kitsch. Odyssey is deze week mijn wapen tegen de forensentreinen, tegen de gedachte dat ik burgerlijk word, en mijn leven te voorspelbaar. Change is never easy. Maar mijn nieuwe project bevalt uiteindelijk prima, de zorgen bleken eigenlijk voor niks en zo was alles deze week boven verwachting. Deze Odyssey raad ik u van harte aan!

mij=Capitol / EMI