Een handgranaat als maïskolf in een groen, geel en bruin gekleurde tekening. Getekende astronauten in een paarse lucht met op de achtergrond een kasteel. Een foto van een studio waarbij de kleuren oranje en geel zijn. Dit zijn respectievelijk de voorkant, achterkant en binnenkant van het digipack van het debuutalbum Hand Offensive van het Amerikaanse Grenadier (Dekalb, Illinois, USA). De drie muzikanten lijken de hoes qua samenstelling en kleur lukraak bij elkaar gezocht te hebben. Deze lijn wordt consequent voortgezet op de cd zelf. Na de eerste tikken bij de start verwacht je een grote knal. Deze blijft uit. Wat wel volgt is album dat heen en weer gaat tussen rock, jazz, lofi en singer-songwriter. Er wordt in de elf nummers uit alle ruiven gesnoept. Instrumenten worden behalve de gitaar, bas en drums gevonden in ander percussiemateriaal, hoorns, banjo, Vox en keyboards. Het totale album is echter onsamenhangend met nummers waarbij iedereen waarschijnlijk zo zijn voorkeuren zal hebben. Dat krijg je dan. Echte uitschieters staan er overigens niet op, nummers die mij echt raken ook niet. Hiermee gaat Hand Offensive door naar de serie: “Had er maar een EP van gemaakt.” Dan had ik het bij een goede selectie misschien nog beoordeeld als hoopvol. Nu haal ik me er mijn schouders voor op. Ik heb mijn handgranaat gegooid.
mij=Ubique