Soms als ik ‘s avonds niet kan slapen, dan ga ik spelletjes doen. Geen rare schietspelletjes, maar bordspellen. Maar dan online. Met andere bordspellennerdsvriendjes. Dan zet ik meteen mijn koptelefoon op en zoek mijn favoriete playlist op. Als u die zou zien, dan weet u meteen dat ik muzikaal groot geworden ben in de jaren tachtig. Want van hoop acts die in die lijst staan hebben we, na de jaren tachtig, niets nieuws of relevants meer gehoord. Ook Ph.D staat in die lijst. Ph.D., een van de ultieme one hit wonders uit de jaren tachtig (met “I Won’t let you down”. Met de karakteristieke stem van Jim Diamond, die later ook nog eens solo “I’ve should have known better” de hitparade inzong. En deze Jim Diamond bleek ineens een nieuwe plaatje uit te hebben. Een soul plaatje dit keer. Want hoewel Jim uit een blueshoek komt en toevallig, via projecten, de pop inrolde, bleek hij ook nog een voorliefde voor soul te hebben. Wat overigens niet af te horen is aan Souled and Healed. Want daarop staan slechts aalgladde (soft)popdeuntjes met hier een daar soulrandje. Een soort Sky Radio zonder reclame zeg maar. Het stoort nergens, maar na drie kwartier krijg je toch de neiging om iets heel hards op te zetten. Live after Death bijvoorbeeld. Ook uit de jaren tachtig…
mij=Hypertension / Bertus