Ik heb altijd grote bewondering voor mensen die dwars durven te zijn. Per slot van rekening kom je daarmee in de spotlights te staan en weet je zeker dat je ook kritiek zult krijgen met het risico dat je voor joker komt te staan. Crimson Glory nam dat risico op twee manieren: visueel en muzikaal. Visueel omdat alle bandleden met zilveren maskers rondliepen, wat een leuke gimmick was voor de eerste publiciteit, maar bij live-optredens voornamelijk irritant en afstandelijk bleek. Muzikaal omdat zanger Midnight bijzondere zanglijnen gebruikte. Waar andere zangers van A naar B gingen, ging hij van A met een nogal typisch boogje via C naar B. Dat werkte prima op twee stevige en een wat rustigere, maar beter uitgebalanceerde cd Strange and Beautiful), waarna Crimson Glory na een paar laatste stuiptrekkingen uiteenviel. Zanger Midnight heeft in al die jaren slechts een limited edition EP volgezongen en komt nu met zijn comeback-cd, Sakada. Een lastig plaatje. Zijn bijzondere zangstijl heeft hij nog, maar de muziek heeft een aanzienlijk folkier component dan Crimson Glory. Soms heb ik het idee dat hij er niet in slaagt zijn zanglijnen even strak te houden als vroeger, wat leidt tot stukken die mij ronduit vals voorkomen. Misschien wordt dat nog weggewerkt in de mix. Het heeft de platenmaatschappij namelijk behaagd de recensenten een ruwe mix in de maag te splitsen, maar wat ik hoor klinkt niet altijd even lekker. En toch is het zeker niet allemaal slecht. “Berber Trails” is bijvoorbeeld een fraai nummer met een Oosters thema met akoestische gitaren. “Cat song” is een vreemde eh…eend in de bijt, maar voorzien van mooi slidegitaarwerk. Ik blijf bij deze cd heen en weer geslingerd worden tussen bewondering en twijfel, maar neig toch naar het eerste…
mij=Black Lotus / Rock Inc.
briljante orginele cd.je moet hem wel honderd keer beluisteren . Waar andere artiesten voortborduren op hun verleden , gaat midnight totaal de andere kant op. Daar heb ik bewondering voor. Ik kan niets anders zeggen dat deze cd een klassieker is.