Soms vind ik het ook wel een beetje moeilijk, al die nieuwe muziekjes. Het zijn er veel en soms weet ik van voor niet meer dat er van achter eigenlijk nog een cd loopt te draaien. Ik wil alles kennen, maar dat kan niet. Ik wil alles horen, maar dat kan niet. Ik ben niet goed in hokjes noemen, maar ik maak er zelf ook graag gebruik van als anderen hokjes noemen in mijn keuze een cd wel of niet te beluisteren, ja soms zelf nog gewoon ouderwets te kopen. Daarom was ik eigenlijk best benieuwd naar Talk to the machine, die niet zomaar het label elektro mag hebben, omdat dat tegenwoordig overal op geplakt wordt als er een apparaat aan te pas komt. Nee, het is als dance en punk, lees ik ergens, en ja, dan ben ik benieuwd. Die punk, lees die als rauw, energiek en hard, ook de gitaar. En die dance, lees die als toch stiekem elektronisch, kloppende beats en opnieuw energiek, ook de synthesizer. Dan ben je ongeveer bij Nid & Sancy. Er komt bijna stoom uit de boxen als Talk to the machine op z’n best is en op sommige momenten zou ik zelf graag wat stoom willen afblazen. Squarepusher en Nine Inch Nails noemen ze zelf als inspiratiebronnen. “Be yourself tonight”, eerder uitgebracht als 12″, vind ik het leukste van het album, en waarschijnlijk komt dat omdat daar het meeste melodie in zit. Dat is subjectief, maar doe er je voordeel mee.
mij=Surpise / Lowlands