Ik ben niet zo’n iemand die er voor zorgt dat een feestje een feestje wordt of als eerste op de dansvloer uit zijn dak staat te gaan. Dat zit niet in mijn aard. Als een feestje éénmaal op gang is en de dansvloer een beetje gevuld (en de drank in de man) dan heb je aan mij meestal wel een goede. Dat is ook een stuk eenvoudiger natuurlijk, maar het maakt mij niet minder of zo. Voor bandjes geldt eigenlijk net zoiets. Je moet verdomd goed zijn om een nieuwe stroming op gang te brengen. Meeliften of een stroming op stoom houden is wat dat betreft een stuk eenvoudiger. Temper Temper heeft dat dus. Deze band uit Milwaukee zou waarschijnlijk onopgemerkt blijven als op dit moment bands als Bloc Party, Interpol en in mindere mate The Rapture niet zo populair zouden. Hun debuutalbum is degelijk, maar mist de kwaliteit van bovengenoemde drie. Het is echter wel zo degelijk dat Temper Temper er best door mee kan liften op het succes van hen. Bovendien doen ze het slim. Ze snoepen van alledrie brokstukjes af en maken er hun eigen degelijke bonte brij van. Het zijn wat dat betreft meer meelopers dan voorlopers. Maar toch, je bent een knappe als je stil kunt blijven zitten als ze de beuk en beats er in smijten. Voor je het weer sta je uit je dak te gaan op de dansvloer (of huiskamer).
mij=Revelation / Bertus