The Shavers – Soap

Johannes de Boom is een held. Geen twijfel over mogelijk. Al jaren lijdt hij onder hevige pijnen van de reumatiek, maar laat zijn leven er niet door leiden. Goed, soms moeten The Shavers met pijn in hun hart een optreden afzeggen, maar daarover is iedereen vol begrip en dat zullen de drie heren enige tijd later vast en zeker weer goedmaken. En anders brengen ze gewoon weer een album uit vol prachtige surfpunkrockdingetjedatje liedjes met teksten die uit het leven gegrepen zijn. Ondanks alle ‘ellende’ werken The Shavers op deze manier aan een imposant oeuvre – volgens mij kerjgt De Boom rillingen bij het woord alleen al. Dat oeuvre krijgt met Soap weer een nieuw passend hoofdstuk. Wel volgens het beproefde recept natuurlijk. Al trapt het trio nog wel verrassend af met een furieuze surfversie van “Hocus Pocus”, waarbij De Boom gelukkig zijn vingers niet brandt aan het gejodel van Thijs van Leer. Hij bewaart zijn kenmerkende bulderstem liever voor zijn eigen immer doeltreffende teksten. Die zijn zoals altijd weer prachtig in al hun eenvoud. Het is als mijn recept voor de medicijnen tegen hooikoorts. Elk jaar een paar regels tekst van de huisarts, maar na afhalen bij de apotheek en één keer gebruiken voel ik me eigenlijk altijd binnen een vloek en een zucht weer even goed als de tijd dat de berken, beuken, gras en andere reutel waar ik allergisch voor ben niet bloeien. Ik wou dat er voor Johannes ook zo’n fijn doeltreffend medicijn was.

mij=AG Music