Je hebt soms van die plaatjes waar je maar drie seconden naar hoeft te luisteren en je weet direct waar je aan toe bent. Ze roepen vaak een bepaald gevoel bij je op dat je doet denken aan een mooie of minder mooie herinnering en dus is die gedachte bepalend voor je mening over de plaat. Bij de eerste tonen van Brokers Banquet van The Yuppie Pricks word ik direct een jaar of acht terug in de tijd geslingerd. De dagen dat ik met mijn vrienden ouderwets op rooftocht ging in het hoofdstedelijke uitgaansleven, op zoek naar vrouwelijke aandacht en ‘kerfjes in het bed’. Voor we aan die exercities begonnen luidden we de avond steevast in met veel drankgelach en vooral opruiende muziek. Keihard meebrullen met Dead Kennedys en de Pixies terwijl de haren gladjes in stoere vetkuiven werden geperst. De ideale voorbereiding op een opgefokte avond vol testosteron. The Yuppie Pricks kennen dat gevoel ongetwijfeld. Met hun hyper-aanstelijke liedjes pompen ze mij in één klap vol met adrenaline en heb ik zelf op dinsdagochtend zin om de stad in te gaan om te roven. Muzikaal is het een sublieme combinatie van Sex Pistols, Dead Kennedys en New Bomb Turks, maar daar is het allemaal totaal niet om te doen. Eindelijk eens een plaat zonder liefdesliedjes, maar enkel statements over geld, bezit, wijven en yuppieshit. Weg met het knuffelen en de saamhorigheid, tijd voor ongebreideld hedonisme! En mensen die daar problemen mee hebben: Boo Fucking Hoo!
mij=Alternative Tentacles / Sonic