Arsenal – Outsides

Tijdens mijn studie was het een verplicht onderdeel en ik was er niet echt bedreven in: planten determineren. Ik schold zo ongeveer elk plantje voor een ander uit en had het geluk dat dit gezellige gebeuren veelal in ploegverband gebeurde. Dat ik uiteindelijk een stage ging lopen waarin de begroeiing van perceelsranden geanalyseerd moest worden klinkt dan ook misschien een beetje raar. Maar als ik u vertel dat het nogal droef gesteld is met de diversiteit aan planten in die randen weet u dat het een luizenbaantje was. Een held in het herkennen ben ik dus niet. Het kan dus zo maar zijn dat ik er naast zit als ik beweer dat de heren van Willemyns en Roan van Arsenal met de foto op het hoesje van hun tweede plaat precies aangeven waar hun plaat voor staat. Volgens mij liggen ze in hun fleecetruien en winterjas in tropische bamboe. Of een ander groen goedje dat veel in warmere werelddelen groeit. Het plaatje is in balans. Dat geldt ook voor hun album, Outsides. Het is wederom een smeltkroes van culturen geworden. Al wordt er in minder vreemde talen gezongen dan op hun debuut Oyebo Soul, het zijn er nog steeds veel. Toen ik al die titels en namen zag op de achterkant van de cd dacht ik dat zo’n potpourri nooit een evenwichtige plaat zou kunnen opleveren. Toch is het ze gelukt om een balans te vinden tussen broeierige bijna Mezzanine-achtige nummers en zomerfrisse dancetracks zonder dat de invloed van alle werelddelen ergens maar geforceerd of gemaakt klinkt. En dat is knap.

mij=Play Out! / PIAS