Ik kan me vergissen, maar volgens mij was Sergeant Petter‘s eerste album It’s a Record én het eerste buitenlandse album en ook het eerste dat Excelsior in licentie uitbracht. Gelukkig niet gelijk ook het laatste, want al snel volgde het elfencollectief Under Byen en vorige maand nog Sioen. Beetje jammer dat het alledrie wel platen zijn die in de landen van de bands zelf al een tijdje uit zijn. Alsof je een kind een lolly voorhoudt en zegt dat ‘ie er voorlopig nog niet van mag likken. Hetzelfde geldt weer voor het tweede album van Sergeant Petter. Monkey Tonk Matters verscheen afgelopen januari al in Noorwegen en ligt nu ook in de schappen in Nederland. Sergeant Petter gaat op Monkey Tonk Matters rustig door met waar hij op zijn debuut al mee begonnen was: Grillige twangy popliedjes maken. Deze heeft de sergeant voorzien van teksten die je met grote regelmaat doen glimlachen en waarin hij niet schuwt om eens flink uit te pakken met banjo en violen of flink leentjebuur te spelen bij bekende namen uit de popgeschiedenis. Neil Young komt voorbij. Beck komt voorbij als Petter gaat friemelen met wat elektronica. En John Lennon ook. Ik weet zeker dat hij het afsluitende en van kinderkoor voorziene “Hong Kong Song” gejat heeft van hem. Waarschijnlijk bezit Petter Folkedal een geheim tapeje met het origineel. Stiekem heeft hij wel de tekst veranderd, want ‘The People in Hong Kong… They’re playing Ping Pong’, dat zou Lennon natuurlijk nooit zelf geschreven hebben.
mij=Excelsior