We grapten wat over onze vooroordelen. Rottende lijken en skeletjes. Bloedrode druipletters of van die letters met scherpe punten. Titels die meer weg hebben van de index van een medische encyclopedie dan van een tracklisting. Flauw eigenlijk. En een beetje te makkelijk ook. Maar het had dan ook niet veel gescheeld of A Decent Album van het Griekse Swan Christy was bij Blacksmith terechtgekomen. Het ding wordt immers uitgebracht door het metallabel Black Lotus. Ik vraag me of hij er iets mee had gekund. Het was het ontbreken van die typische metal stijliconen op de hoes waardoor dit plaatje uiteindelijk op mijn deurmat viel. En ik denk dat het schijfje hier ook een beter thuis heeft gevonden. Mag ie lekker veel rondjes draaien onder de warme laser van mijn speler en af een toe samen met mij een lekker tripje maken in de auto. Gezellig. Het schijfje blij en ik ook blij. Want dan kan ik dus lekker genieten van de warme, atmosferische pianoklanken, de knisperende elektronische beats met tintelende bijgeluidjes en die heerlijke, heldere vocalen van Kostas Makris. Dan zal ik in ruil daarvoor verder niet gaan zeuren over de niet geheel accentvrije Engelse uitspraak. Het schijnt dat Swan Christy in een vorig leven garant stond voor een sterk staaltje symfonisch metaal. Jammer voor de liefhebbers, want daar heeft dit product nog weinig mee van doen. Gelukkig voor mij. Ik heb er namelijk een van de meest verrassende albums van dit jaar bij.
mij=Black Lotus