Under The Sun roept iets heel bijzonders te doen op hun nieuwe cd Schematism – On Stage With Under The Sun. Heel trots meldt de bio dat de uit 2001 stammende liveopnamen – van vlak voor het vertrek van twee van de vier bandleden – zijn gemaakt vanuit het perspectief van de muzikanten, dus vanaf het podium in plaats van vanuit het publiek. Gelukkig is er dus in het geheel niets nieuws onder de zon – oei Prikkie, wat-een-slechte-woordgrap! In Europa worden de meeste live-cd’s zo gemaakt, zeker die van progbands. In Amerika betekent *vanuit het perspectief van de muzikant* normaal gesproken waarschijnlijk dat 90 % in de studio wordt overgedaan, zoals bij Journey‘s legendarische “live”-cd Escape. Affijn, niets nieuws dus, dit album, gewoon een live-cd. Gelukkig ben ik dol op live-cd’s. Op het 13 minuten durende “Souljourner” na komen alle nummers van het eerste en tot nu toe enige studioalbum. Je hoort niet overdreven veel publiek, da’s waar, maar aan de opnamen is prettig weinig gesleuteld, zodat je her en der wat kleine onvolkomenheden hoort. Dat maakt alleen maar duidelijker dat je hier met een stel prima musici te maken hebt. Het eigen gezicht ontbreekt nog, het blijft een samenraapsel van Saga, Kansas, Marillion en nog wat van die progbroeders, maar wel een samenraapsel dat heel prettig in de oren klinkt. Wellicht zou op sommige plaatsen een extra gitarist wat meer diepte verlenen, maar dat is geneuzel op de vierkante millimeter. Eind dit jaar moet er een nieuw studio-album verschijnen. Dit is alvast een fijn opwarmertje.
mij=Progrock / Bertus